Down under (mate) - Men at Work

Do you come from a land down under. Where woman glow And man wander. Oke wander is niet misschien de tekst maar het zou wel kunnen. Zwerven over de wereld..

De vorige blog heb ik geüpload op kerstavond. Kan je vertellen dat ik nog steeds niet het kerstavond gevoel heb gehad. Het was er warm, plakkerig en ik liep in een tanktop rond. Met wat mensen van het hostel ben in uiteindelijk gaan uiteten.

Iets wat me wel opgevallen is (tip voor toekomstige reizigers) is dat heel wat mensen een special party trick hebben. Heel wat mensen kunnen goochelen, spelen een instrument (bij voorkeur gitaar) en dan duurt het niet lang of je hebt snel wat mensen van het hostel om je heen aka "nieuwe vrienden". Een kerel met blauw haar was in mijn groep de goochelaar. Ik heb inmiddels heel wat gocheldingen gezien dus verbaas me niet snel meer maar ken de manier van werken redelijk. En dat vind ik ook het leukste. Zelf verzinnen hoe de Truuc werkt. Bleek er 7 van de 10x niet naast te zitten haha. Mijn ouders waren al naar Indonesië gegaan en mijn moeder heeft me regelmatig gezegd dat ik naar de apendans moet gaan. Ook wel Kecak in de volksmond genoemd. Hierbij zitten heel veel mannen (apen) in een kring rond een vuur en zingen en dansen terwijl om hun heen een verhaal afspeelt met Ramanaya. Erg leuk om te zien en vooral ook eens echte (doch toeristische) Indonesische cultuur op Bali. Ik was wel blij dat ze er een Nederlandse uitleg bij gedaan hadden anders was ik regelmatig het verhaal bijster geweest! De volgende dag ben ik met de fastboot naar Gili Trawangan toegegaan. Het was een erg onrustige zee waardoor we regelmatig werden gelanceerd en op een golf knalden. Ik zat ook nog eens achter iemand die teveel paddo's had genomen in zijn leven en het bestaan van god ermee vergeleek en er heel veel studies in had gedaan (studies is paddo's en drugs genomen denk ik dan). Ieder zijn ding maar dit de hele tijd aanhoren terwijl je moeite aan het doen bent niet misselijk te worden, was dit niet mijn favo ritje. Eenmaal bij het eiland terecht gekomen verdween de ruwheid gelijk! De gili eiland bestaan uit drie kleine eilanden. Trawangan, Air en Meno. Terwijl Lombok heel dichtbij ligt. Ik wilde hier nieuwjaar vieren dus het zou wel druk worden. Toch moest ik de eerste dagen mijn eigen weg vinden. Gelukkig kon ik met twee Duitse meiden terecht in een hostel. Het gekke is dat elke kamer maar 3 bedden mag hebben. Wat is er nu gebeurd.. In juli vond de eilandraad dat de hostels teveel geld weghaalden van de homestays dus zonder waarschuwing gooiden ze alle hostels leeg. Hierdoor was er een tekort aan kamers. De homestays gingen hier gebruik van maken door hun prijs ineens heel hoog te maken. Gevolg: hele eiland liep leeg. Hostels klaagden nu dat het probleem alleen maar erger was geworden en dat iedereen nu met problemen zat. Daarom besloot de eilandraad dat elke hostel maximaal 3 bedden op een dormroom mag hebben. Vandaar dat de prijs van een dorm ook verdubbeld is en je heel veel dichtgetimmerde hokken ziet waar vroeger een bed zat. Oa door deze reden heb ik ook 2x moeten wisselen van hostel en ik heb 2 nachten een eigen luxueuze kamer gehad. De eerste avond heb ik met de ubud groep full moon party gevierd. Althans een feestje gehad. Niet te vergelijken met koh phangang natuurlijk. Indonesië is best duur. Vooral de drank is duur. Daarom dat veel mensen terugvallen op de Josshotjes. Dit is een beetje poeder wat je in je mond moet doen, shotje wodka erbij, schudden met je hoofd en doorslikken. Laat een erg tintelend gevoel op je mond achter...

De volgende dag ben ik gaan peddleboarden. Erg leuk om een keer gedaan te hebben. Balans bewaren is alleen nog af en toe lastig aangezien ik toch twee x in het water ben gedonderd. Een bekende tent op Gili T is de Sama Sama bar. Hier wordt veel Rasta maar ook andere muziek live gezongen. Erg gaaf. Dag erna een duiktocht gepland naar Turtle Heaven (moet toch een x kunnen zeggen dat ik turtles heb gezien) en een fietstocht naar de andere kant van het eiland voor een zonsondergang bij de schommels. Iets wat iedereen overigens een keer doet haha.

Iets wat ik altijd heb willen doen sinds ik heb leren duiken is duiken met turtles en met manta reys. Het eerste is zeker gelukt. Heel veel gezien maar waar ik van baal is dat mijn gopro onderwater niet kan scherpstellen. Andere mensen hebben wel een gopro maar wat ik ook op het droge heb meegemaakt is dat niet heel veel mensen het inzicht hebben van mooie foto's en ik ga nu even veren in mijn eigen reet stoppen; ik wel. (Thanx mam en een enkele cursus). Er wordt ook geregeld gevraagd aan me of ik foto's kan delen, of dat ik moet vertellen hoe ik graag op de foto wil staan omdat ze het zelf moeilijk vinden. Zo ook onder water. Ik heb daar hele gave dingen gezien maar het gemis van de juiste foto, hoek, redfilter (onder water verdwijnen kleuren en rood als eerste) heb ik wel gemerkt. Ik wilde dus ook heel graag duiken met manta reys. Deze beesten kunnen 5 meter breed zijn en zijn ook nog eens heel nieuwsgierig. Ik kreeg alleen een oorinfectie... Oftewel einde verhaal mantas, einde verhaal advanced diving waarbij je tot 30 meter kan, einde verhaal surfen op Bali. Unfortunatly peanutbutter!

Op Bali en Gili T heb je heel veel backpackers. Er zijn een paar landen die flink vertegenwoordigd zijn maar de onderlinge verschillen merk je af en toe nog best duidelijk. Zo zijn buitenlanders niet heel erg gewend aan de Hollandse directheid of openheid, begrijpt niet iedereen de (Britse) sarcasme en dat kan nog best wel eens lastig zijn als je met mensen staat te praten. Gelukkig doet alcohol af en toe wonderen wat het dan weer wat ietsje gemakkelijker maakt.

Het was weer tijd om terug te gaan naar Bali. Ik zou namelijk 8 jan naar Sydney vliegen en buiten uitgaan, strand en slapen was er niet zo heel
veel te doen op gili. Ik kon bovendien toch niet het water in met mijn oor. Als je ooit in Seminyak zit, ga dan naar de Capsule Hostel. Heel chill, niet te druk, veel (illegale) films en dichtbij ligt een bar/club genaamd patatoehead. Deze bar heeft een infinitypool die overloopt in de zee. Daarbij is het hier vooral ook duur en gezien worden. En gezien word je zeker. Ik heb meerdere malen mijn ogen uitgekeken..

Enkele dagen later ben ik gaan vliegen. Daarvoor schrok ik me nog wel even rot. In het Engels gebruikt men voor de tijd vooral am en pm om de middag of nacht aan te geven. Ook al heb ik als ezelsbruggetje pm post middag, maar soms is er nog wel verwarring. Ik dacht dus even dat ik de verkeerde tijd in gedachte had om te vliegen. Daarbij komt ook nog een dat de Engelse tegen half 7 half 6 zeggen. (6 plus een half). Ik heb mezelf aangeleerd om maar gewoon letterlijk de cijfers te zeggen zodat er zo min mogelijk verwarring ontstaat.

Nu aangekomen in Sydney. Heel gek om na 4-ish maanden ineens weer in zon westerse wereld te zijn. Alles is weer duur maar wat ik het grootste verschil vind, is het geregel en de structuur. Zo wilde ik alvast Whit Sundays en Frasier Island boeken bij een reisbureau. Omdat het hoogseizoen is, werd me aangeraden om gelijk maar alles te boeken. En dat was ook wel nodig. Regelmatig moest ik met het rooster schuiven dat ik had opgesteld omdat er geen bussen reden of Tours al vol waren. Dit was dus ook een duur in 1x geintje dat mij eigen studentencreditcard niet in 1x kon betalen. Dankzij hulp is het me toch nog gelukt, anders had ik elke dag zoveel mogelijk geld uit de muur moeten halen voordat ik weg kon.

De eerste dag ben ik van het hostel gelopen via de kathedraal naar harbour bay waar het opera house zich bevindt. Als je in Sydney bent, moet je die dingen toch vooral zien! Na hier te hebben rondgelopen, gelezen te hebben over de geschiedenis, ben ik naar de supermarkt gegaan. Heel gek gevoel aangezien de laatste x dat ik dat deed alweer in augustus was. Australië uiteten is namelijk verrekte duur. Het is dus goedkoper om zelf te gaan koken. Uiteraard ga ik dan ook voor een pasta ah la Lucas. En voor de mensen die bekend zijn met pasta ah la Lucas, daar kan een heel gezin een week van eten door de hoeveelheid.
Uitgaan in Sydney is ook wat prijziger maar wat vooral opvalt is hoe de mensen zich ervoor optutten. Mensen die geordie Shore kennen weten wat ik bedoel. Ik bedoel, ik kijk nog steeds en af en toe hoor ik mezelf "nondeju hey" zeggen maar Geordie Shore is toch een klasse apart. Als je dan ook nog 25! Dollar moet betalen voor entree en 28! Dollar voor een fishbowl (een viskom vol met ijs, fris en veel alcohol). Ik werd ook nog gelijk van het podium gekicked zodra ik er op stond. En dan stond ik zelfs niet eens aan de kant van de grote zaal maar alleen vrouwen mochten er dansen. Je kunt wel begrijpen dat dit een "bijzonder" avond was. Ik had mezelf ook opgetut voor deze avond. Althans voor zover je dat met een backpackkleren optutten kunt noemen. Ik deed in ieder geval sinds tijden weer schoenen en een lange broek met een riem aan... Meeste mensen komen aan tijdens reizen. Ik ben afgevallen tijdens reizen. Ik moest een nieuwe gaatje openen op mijn riem hahaha.
Met Greyhound ben ik uiteindelijk naar Byron Bay toe gereden. Iets waar ik voor gewaarschuwd was, was dat de aboriginals (oorspronkelijke bewoners) last hebben van een zwaar alcohol probleem. Natuurlijk niet allemaal, maar zodra ik aankwam in Byron zag ik gelijk al een groep zitten. Opmerkelijk hoe dat zo ontstaan is.

Byron Bay is heel plat gezegd een badplaats. Je kan er naar het strand, er zijn wat kleine dingen te doen en iedereen surft. Ik kwam vroeg aan op deze plek en koos ervoor om naar de lighthouse toe te lopen. Deze is nogal speciaal omdat het de meest oosterse plek van Australië is. Die avond heb ik een bbq gejoined en ben daarna het avondleven gaan verkennen. (Fact: on Azië zag je het sterrenbeeld Orion een kwartslag gedraaid, hier is het 180 graden gedraaid. Heel gek..) Ik kon het alleen niet heel laat maken die avond omdat ik de volgde dag weer vroeg op moest voor het surfen. Ik heb enkele jaren geleden een surfvakantie gedaan maar ben daarna niet meer gaan surfen. Twas dus wel weer wennen om op een plank te staan en het ging ook stukken beter dan toen. Ik kan hier helaas geen bewijs van tonen omdat je 30 dollar neer moest leggen voor foto's. En dat is me toch ietsiepietsie too much als Australie best wel duur is. (Ja ook een aantal mooie wipeouts gehad). De rest van de dag op het strand gelegen en weer mijn ogen uitgekeken. Waarschijnlijk omdat bijna iedereen surft maar ontzettend veel afgetrainde vrouwen lijven gezien. Je kan dus wel begrijpen dat ik met enige regelmaat mijn kaak omhoog heb moeten duwen hahaha. Sowieso ben ik nog op Bali naar de kapper gegaan en de meeste surfers hier hebben lang haar. Die hele surferslook mis ik dus een beetje.

De laatste dag in Byron Bay ben ik met een Tour naar Nimbin toegegaan. Viel een klein beetje tegen. Nimbin is bekend om zijn positiviteit rondom wiet. De koekjes zijn beroemd en ons werd aangeraden niet meer dan met een half koekje te beginnen omdat ze nogal sterker zijn dan dat je het (illegaal) rookt. Het hele dorpje biedt verder niet zoveel buiten wat winkels van oude hippies. De hele stad is een beetje vergane glorie. Daarna zijn we nog naar een waterval in een bos gegaan. Ik ben de naam kwijt maar de aboriginals hebben geen woord voor hoeveelheid. Dus als ze praten over een bos zetten ze twee worden. Achter elkaar in plaats van een een s oid toe te voegen. En gebbqed maar wat mij betreft hoef je dit niet te doen.

De volgende bestemming was een plaatsje genaamd surfers Paradise. Dit kun je het beste vergelijken met den haag meets Miami. Heel veel hoge appartementsgebouwen waarbij je tegelijkertijd een boulevard met tram hebt. Ik heb hier alleen een wasje gedaan (in Australië moet je zelf wassen in plaats van het naar een wasserette te brengen). Er was nog wel een pubcrawl maar dan zou ik weer veel geld uitgeven en daar had ik niet zoveel zin in..

Brisbane is een andere grote stad in Australie. Eigenlijk had ik deze achteraf gezien misschien over geslagen. De stad heeft zelf niet zo heel veel te bieden op een zelfgemaakte Laguna na waar je gratis kan zwemmen. Ik had net iemand leren kennen in de bus die naar Noosa ging en toevallig stapten Mark en Jur net in toen ik uitstapte. Ik kom ze wel weer tegen daar en dan op naar de Everglades, frasier island enz.. En ohja... De skydive op Mission beach is oa ook al gepland ;)