"Luke, I'm your father!"

Momenteel verblijf ik in Chiang Rai at the Mercy hostel. Langer dan verwacht. Ik ben waarschijnlijk ziekig geworden door scooteren door een flinke regenbui gelijktijdig met verkeerd Thais eten. En als ik in Laos ben (Gibbon Experience) wil ik niet aan een zipline hangen terwijl ik ineens nodig naar de wc moet... Dus flink uitzieken!

A couple of days earlier...
Vanuit Chiang Mai vertrokken met een taxi over een zeer bochtige weggetje (lang leve motion sickness pillen) naar het welbekende Pai in het noorden van Thailand. Dit dorpje wordt vooral bezocht door backpackers, hippies en mensen die graag met de vechtsport Muy Thai bezig zijn.

Pai kun je het beste verkennen per scooter (vele kunnen dit niet goed of raken overmoedig en krijg een "Pai tattoo". Oftewel een mooie wond na een scooterongeluk) en dat is wat ik ook gehuurd heb. Mijn hostel (commen grounds) zit erg dichtbij de hoofdstraat waar er meerdere bedrijven scooters verhuren. Mijn enige scooterervaring was met een Solex dus ik was wel een beetje scared, maar na wat korte uitleg kreeg ik het al vrij snel onder de knie. Samen met twee Nederlandse dames die ik in BK had leren kennen, zijn we eerst naar de grote witte Boeddha gegaan. Deze zit bovenop een berg en is er nog niet heel lang. Dit zie je vooral omdat gedeeltes van de trap nog steeds onder constructie zijn. Via en kort maar leuk tochtje kwamen we bij de canyon van Pai uit. Of ja canyon... Het bestaat vooral uit smalle richels waar je overheen kan lopen boven het bos. Deze plek staat bekend vanwege de zonsondergang en wij waren er net op tijd. Er was al iemand met een gitaar en niet veel later stroomde het vol mensen. Het bizarre was wel dat een Belg vroeg of hij ook even gitaar mag spelen. Van alle liedjes die er zijn begon hij met "Guus Meeuwis - Het Is Een Nacht"..... Dus dat
De dag erna hadden we een flinke tocht voor de boeg. Na een uurtje over de berg gescooterd te hebben kwamen we aan bij de Tham Lod Cave. Deze bestaat uit vier kamers maar vanwege het regenseizoen en dus het hoge waterpeil konden we er maar een zien. Althans zo dacht ik. Uiteindelijk bood een gids een verdere rondleiding door deze met vleermuis(poep) bezette stalagmieten en stalactieten grot. Via een bamboe bootje bracht ze ons steeds verder de grot in waar ik me kapot zweette door de warmte maar zeker de moeite waard!
Op de terugweg reed ik alleen en ik moest weer denken aan Ayutthaya. Terwijl je over een zigzaggend bergweg rijdt terwijl Mumford en Sons vol in je oren staat te blèren terwijl je de zon op je helm hebt schijnen. Helemaal alleen... Het heeft wel wat. Helaas had mijn nacht daarna niet zoveel diepgang. Meestal slaap je in een kamer met meerdere mensen. Deze waren uitgegaan en waren een mooi duet aan het snurken. Denk aan Darth Vaders ademhaling die net een pakje sigaretten in 1x heeft opgerookt. Ideaal om te kunnen slapen dus

Als je dan wel in Pai uitgaat moet je een paar dingen weten. De meeste barretjes sluiten om 12 uur waarna het uitgaansvolk zich verspreid over de vele (stiekeme) plekjes die verder gaan zoals Circus School of Sunset. Ik ben vaak naar de Boombar gegaan. Hier kun je gezellig drankjes doen en gezellig babbelen en heb dit ook meerdere avond gedaan met verschillende nationaliteiten. Vooral met Britten is het flink aanpassen om hun snelheid Engels te verstaan.

De dag erna besloot ik en twee andere om naar de watervallen te gaan. We zijn naar de bekendste gegaan waar je met goed weer vanaf kan glijden. Leuke waterval, maar helaas bleek de terugrit minder leuk. Het weer was al niet best toen we vertrokken maar toen we weggingen begonnen het me toch een partijtje te gieten! De regen voelde alsof iemand de hele tijd gravel in je gezicht gooide en dat hield de hele avond aan.

Dag erna besloot ik om terug te gaan naar Chiang Mai. Zo zou ik de busrit naar Chiang Rai door de helft delen wat in combinatie met ziekig voelen wel nodig was. Ik had graag de kookcursus nog gedaan maar dit is er niet van gekomen. De dag erna heeft een Thaise vrouw van het hostel ons naar het busstation gebracht. Zij vertelde dat ze probeerde te ontdekken waar we vandaan kwam omdat haar vriend uit Duitsland komt. Heel enthousiaste leuke vrouw en vooral ook dat ze zich verheugde om voor het eerst sneeuw te gaan zien als ze samen naar Duitsland zou gaan. De busrit daarna was een hele chille (rechte weg) richting Chiang Rai. CR heeft zelf niet zoveel te bieden op wat aparte en bijzondere tempels en watervallen na. Meeste volk gebruikt CR ook om door te reizen naar Laos. Nadat ik me alleen maar meer misarable begon te voelen, heb ik vandaag alleen maar de Witte Temple gedaan. Deze is (surprise) helemaal wit en ondanks dat je (voor de 100ste x) een Boeddha ziet, is de tempel wel heel mooi versierd. Inclusief een muur met allemaal hedendaagse figuren zoals Harry Potter, Superman, minions enz. Heel grappig om te zien.

Na me weer beroerd te voelen ben ik terug gegaan naar het hostel om bij te komen. Voor me zijn twee dames in het zwembad aan het zwemmen en naast me heeft een Australiër zijn laptop aangezet met muziek terwijl ik aan dit verslag werk. Ondanks dat ik me beroerd voelt gaat het algemeen wel prima.. :)