Just keep swimming - Dory - Finding Nemo

Just keep swimming - Dory - Finding Nemo

Van phnom pehn ben ik vroeg in de ochtend naar Bangkok vertrokken met asia airlines. De tickets zijn meestal goedkoop maar je moet veels te veel betalen voor bagage als dat over het limiet van 15 is. Woog mijn tas in het begin nog 12 -ish kilo, schrok ik toch wel even toen er op de weegschaal 18 kilo stond. Dat zijn dan zware tanktops en een broekje dat ik gekocht heb. Omgerekend zou ik 90 euro bovenop de ticket moeten betalen ware het niet dat ik heel wat zooi kon proppen in mijn rugtas waardoor het dus als handbagage telt en ik minder hoefde te betalen. Gekkigheid #1.. Na even vliegen landde ik weer in Bangkok wat een heel raar gevoel is. Twee maanden-ish geleden daarvoor was ik precies op dezelfde plek aangekomen, 7 kleuren schijtend, als broekie pas beginnen aan mijn reis en al een beetje zenuwachtig zijnde om überhaupt zoiets als een hostel te vinden. Tegenwoordig draai ik er mijn hand niet voor om en reserveer niet altijd omdat ik weet dat ik toch wel wat vind. Die hele verandering is gekkigheid #2 In Bangkok wilde ik een nachtje slapen om bij te komen om vervolgens door the gaan naar Kanchanaburi. Ik zat ver van Koh San Road (backpackersstraat) en had nog wat spulletjes nodig (trimmer was kapot, baard moet natuurlijk niet te zwerverig worden). Via via hoorde ik over de MBK tower. Een groot gebouw waar een warenhuis inzit, maar nog tig andere winkels, een bowlingbaan, gamehall maar ook een bioscoop. Ik heb dus in Thailand naar de nieuwe James Bond film gekeken. Weliswaar met Thaise ondertiteling maar voor de rest prima te volgen. Ik zat dus lekker in de veels te koele zaal, licht ging uit, reclamestukjes kwamen voorbij totdat ineens de hele zaal ging opstaan en de tekst in beeld kwam dat de koning geëerd moest worden. Na vijf seconde was ik de enige die nog zat en wie weet is die koning wel een hele toffe peer die wat respect verdiende dus ik ben ook maar gaan staan. Het filmpje zelf bestaat vooral uit een ontroerend liedje, ontroerende mensen en tig foto's van die toffe peer, alleen is de ene net ff iets anders dan de ander. Gekkigheid #3.

De dag erna was het plan om per trein naar Kanchanaburi te gaan. Deze plek heeft een mooie waterval genaamd "Erawan waterfall" maar waar de toeristen vooral op afkomen is de "brug over de rivier Kwai". Toen ik in Bangkok uit mijn hostel wilde lopen en een random taxi of tuctuc wilde aanspreken, wilde ze me allemaal niet brengen naar het station. Normaal kom je niet van ze af, heb je ze eens nodig, willen ze ineens niet meer. Zwetend van alle shit die ik moest dragen ben ik maar weer naar het hostel gelopen en heb gevraagd voor hulp. Ze wisten een Engelse sprekende taxi (-ish) te vinden en gelukkig was ik nog net op tijd voor de trein. Dat dit een heel toeristisch uitstapje zou worden bleek toen al. In principe zat mijn coupe alleen maar vol met backpackers. Na een treinritje van zon 5 uur kwam ik aan, hosteltje gevonden, ben ik rond gaan lopen. Althans d'r is maar 1 straat in Kchnbr die er toe doet. Deze staat vol met restaurantjes en barretjes. Ding was alleen dat de backpackers hier niet meer echt te vinden zijn. Wat je hier wel vindt zijn heel veel grijze mannetjes in hun three-quarter-life-crisis die dan een paar jongens Thaise dames om zich heen hebben staan. En ik heb het dan niet over 1 grijsaard maar letterlijk de hele bar staat er vol mee. Gekkigheid #4. Mijn hostel liet gelukkig elke avond twee films zien dus heb ik me hier vooral mee bezig gehouden. De dag erop ben ik dus per scooter naar verschillende musea gecrossed over de brug of over het spoor dat gemaakt werd. Het eerste museum liet duidelijk zien in wat voor erbarmelijke omstandigheden de mannen moesten werken en veel overleefden het niet. De Amerikanen wilde natuurlijk verhinderen dat de spoorlijn afgemaakt werd en daarom werd de brug over de rivier Kwai gebombardeerd. Ik scooterde er naartoe en hoopte een mooi kiekje te kunnen maken, maar ook dit lukte helaas niet vanwege de toeristen. Als je dus een foto ziet zonder toeristen is het of geluk, brug is gesloten of gefotoshopt. Na alle oorlogsdingen achter me te laten ben ik de dag erop met mijn scooter naar de Erawan Waterfalls toe gereden. Het beste kun je deze vergelijken met de Kuang Si Waterfalls in Luang Prabang. Ik vond die ook mooier. Je hebt bij deze watervallen ook verschillende plateaus maar het valt allemaal net iets anders. Wat me alleen niet verteld was, was dat er in deze plateaus ook vissen zwemmen. Nou ben ik niet bang voor vissen, maar wat ik niet wist was dat deze vissen gelijk op je afzwemmen om alle dode huidcellen van je lijf te eten en je moet je niet voorstellen dat deze visjes klein en smal zijn maar rustig 5 cm groot. Het kietelt enorm dus!


De volgende dag ben ik per bus weer terug gegaan naar Bangkok. Deze avond heb ik niet veel gedaan maar de dag erna heb ik met mensen afgesproken om naar de gamehall te gaan. Deze had alle bekende spelletjes die er maar te vinden zijn en hier hebben we dus ook een paar uur ons prima vermaakt. Zij besloten nog even in Bangkok te blijven, ik ben met de bus/boot naar Koh Tao gegaan. Het zuiden van Thailand heeft namelijk meerdere eilanden. Het ene eiland nog mooier dan het andere. Koh Tao had ik al vaker van gehoord door Wieke, maar Koh Tao staat bij de backpackers vooral bekend om het kunnen leren duiken. Je hebt hier dus ook tig duikscholen. Allemaal met hun eigen voor- en nadelen. Ik wilde vooral duiken leren en goed begrijpen en kwam dus zo uit bij Impian. Ze waren de dag erna al volgeboekt, maar omdat ik wist dat ik hier toch een paar dagen zou blijven was dit geen probleem. Diezelfde dag ben ik met een Canadese en Australiër naar een zuidelijk strand toe gegaan en heb he-le-maal niks gedaan behalve luieren. Eigenlijk heb ik dat de tweede dag ook gedaan, ware het niet de route hier naartoe best wel pittig was en omdat de baai vol zat met koraal. De mooiste vissen en koraalriffen zwemmen hier enkele meters onder je als het niet al minder was. Helaas heb ik geen nemo gezien maar die kans krijg ik nog wel
De derde dag begon de duikles.. De cursus zou uit drie dagen bestaan. Waarbij je elke dag theorie zou krijgen, oefeningen onder water (wat als ..... Wat doe je dan...) en een stukje duiken. Nadat we onze uitrusting hadden gepakt, theorie hadden gekregen gingen we de zee op. We werden naar een baai gebracht waar het water ongeveer 8 meter diep was en je met je knieën op het zand kon zitten. De eerste x onder water gaan en door blijven ademen is een hele gekke ervaring. (#5) Sowieso is de lucht die je binnen krijgt heel droog dus je droogt ook nog eens uit. Elke 25 cm moet je je oren klaren om de druk gelijk te maken, maar dan moet je ook weer rekening houden met het water dat in je duikbril kan komen en dat je dan ook weer er uit moet krijgen. De eerste paar keren ben je heel veel aan het nadenken over al deze dingen waardoor je minder geniet, maar na een tijdje wordt dit allemaal een tweede natuur. Het moment ook dat we naar het wrak gingen en je dat langzaam ziet opdoemen in de duister is was dan ook heel gaaf om te zien. Mij is verteld dat op Bali en vooral komodo dragon island er hele grote mantas zwemmen. Dat zijn nieuwsgierig beestjes dus hier verheug ik me nu al op! Als laatste moet je nog een theorietest halen en dat is ook gelukt. Ik mag dus nu duiken tot een diepte van 22 meter!

De laatste paar dagen heb ik vooral opgetrokken met Nederlanders waarvan er 3 een villa hadden gehuurd en er een Nederlandse dame nog speciaal naar Koh Tao was gekomen om ons op te zoeken. De laatste paar dagen op Koh Toa bestonden dan ook uit enorm veel gezelligheid, lotusbar met firedancers, zonsondergangen bekijken om uiteindelijk ook nog even te zwemmen in het zwembad van de villa. Koh Tao is naar mijn mening een eiland dat je absoluut niet kan overslaan en ik had mensen en momenten erbij met wie ik het niet had willen missen :)

De volgende dag zijn we met z'n allen naar Koh Phangan gegaan. Een heel vies eiland als je het vergelijkt met Koh Tao. We hadden al ruim van te voren hier een hostel geboekt (cats in space. Vraag me niet waarom.. Ik hoorde later ook van een andere hosteleigenaar dat het een brothel was vroeger en dat hadden we eigenlijk ook wel kunnen verzinnen als je de grootte van de kamers zag...). Er was maar een reden waarom we eigenlijk hier waren en dat was de Full Moon Party. Deze vindt 1 x per maand plaats waarbij iedereen in opvallende blacklight kleding rondloopt en aan de buckets zit gevuld met alcohol. Inmiddels is er ook een half moon, dark moon feest dus dit eiland heeft in principe non stop party's. Zo hadden we twee dagen van te voren een poolparty (met buckets), de dag erna een Jungleparty (met buckets) en de laatste dag eindelijk de full moon party ( met heeeeeel veeeel buckets). Ik moet zeggen dat ik de jungle qua uitstraling iets leuker vond omdat je dan een mainstage hebt waarbij de fullmoon vooral tig barretjes naast elkaar zijn en iedereen wat anders doet. Aangezien iedereen aan de alcohol zit, maakt dat toch geen fuck uit, maargoed. Effin de full moon party dus. Van te voren had ik hier goede en slechte dingen over gehoord. Ja je kan het heel leuk hebben, maar er lopen genoeg idioten rond. Maar je moet ook oppassen. Zo weten ze overal wel geld uit te halen. Je kan er namelijk touwtje springen terwijl het touw in brand staat. Via via hoorde ik dat ze het touw nog wel eens los willen laten zodat het, het publiek in vliegt, mensen naar het ziekenhuis moeten zodat er weer geld betaald moet worden. Zelfde geld voor de buckets.. Sommige goedkope zit ook andere troep in, zodat je dronkender wordt, meer geld gaat uitgeven enz. Enz. Enz. Meest lullige heb ik nog gehoord over Koh phiphi. Een eiland waar ik ook nog naartoe ga. Een kerel werd een joint in een bar aangeboden. Hij begon hem daar te roken waarbij dezelfde verkoper de politie belde dat er iemand een joint zat te roken. Resultaat... Paar dagen gevangenis en dan eruit moeten worden gekocht. Ik raad iedereen als je de kans hebt nog steeds naar de full moon party te gaan, maar wees verantwoordelijk en heb de tijd van je leven. Als het ergste wat je kan overkomen wat dronken foto's de dag erna zijn (...) dan heb je het net zoals ik prima overleefd!

Inmiddels zit ik op Koh samui. Omdat ik naar mijn mening al twee hele goede eilanden heb meegemaakt valt samui een beetje tegen. Het draait hier vooral om Muy Thai vechtsport of je ziet honderden winkeltjes die je overal op elk eiland ziet. Namelijk toeristen informatie en tours, kleding met tanktops en restaurantjes met die occasional 7/11 en een bank. Ik ben hier vooral om te wassen en even rustig aan te doen. Vandaag nog wel even een stop gemaakt bij Hin Ta en Hin ha. Dit zijn twee rotsen gevormd door de natuur. De ene in de vorm van een piemel en de ander in de vorm van een vagina. Gekkigheid #6. De vagina heb ik alleen niet kunnen zien omdat het water te hoog stond en net te glad was. Het was dus glijden door de vochtigheid (pun-intended, badum-tsssssss). Morgen vertrek ik naar Krabi en dan naar Koh phiphi.. Vanuit daar ga ik naar Maleisië, Kuala Lumpur waar ik met een Maleisische dame heb afgesproken die ik ontmoet heb ik Vietnam voor een rondleiding! Petronas towers here i come!